Spelregels
Er zijn heel wat verschillende varianten van mahjong. Maar de basisprincipes zijn zowat overal hetzelfde. De spelregels verschillen voornamelijk in puntentelling, winnende combinaties, aantal en types stenen.
De belangrijkste stijlen worden hier verder toegelicht.
Deze spelregels zijn gebaseerd op de Chinese varianten van mahjong. Een speelset bevat 144 (doorgaans wat grotere) stenen, waaronder 4 bloemen en 4 seizoenen, en 2 dobbelstenen. De minimumvoorwaarde om "mahjong" of "hu" te roepen is 8 punten. Er zijn wel 81 elementen die een waarde opleveren, gaande van 1 tot 88 punten. Hoewel het best gespeeld wordt met 4 spelers, kan het ook met 3. Een volledig spel bestaat uit 4 rondes van telkens 4 spelletjes (16 dus). De scores worden telkens opgeschreven en verrekend in een totaalscore.
De Mahjong Competition Rules (MCR) werden ontwikkeld in 1998 en voor het eerst gebruikt in internationale competitie in 2002. Hieronder kan je het puntenoverzicht downloaden.
De Tibetaanse spelregels werden ontwikkeld door Benjamin Boas, een Amerikaanse mahjongspeler/schrijver die in Japan woont. Het fijne aan deze regels is dat ze je stap voor stap kennis laten maken met de stenen en wat je ermee kan doen, ongeacht de spelregels die je later onder de knie wil krijgen. Het is niet nodig meteen een overdosis informatie te verwerken. De tekst is bedoeld voor ervaren spelers die les willen geven.
Mahjong kwam per schip aan in Amerika aan het begin van de Roaring Twenties. Ondernemers, handelaars en toeristen namen het mee van Sjanghai naar de Westkust, waar het een heel eigen leven ging leiden. Het eerste bedrijf dat mahjongspellen begon te exporteren naar Amerika, moest uiteindelijk mensen op pad sturen in China om alle sets te kopen die ze konden vinden, om aan de vraag te voldoen. Joseph Park Babcock bracht in 1920 een boek uit met een vertaling van de spelregels, en vereenvoudigde de regels op maat van de Amerikanen. In 1937 legde de National Mahjong League officiële spelregels vast. Spelers moeten jaarlijks een nieuwe kaart aankopen met de speciale handen van het jaar. De opbrengsten gaan naar liefdadigheid en de organisatie van de League.
Aan het spel werden jokers toegevoegd en een moment van charleston, waarin je een deel van je stenen kan omruilen.
Riichi is de benaming voor Japanse mahjong. Een speelset bevat 136 (eerder kleine) stenen en 2 dobbelstenen, en kan "rode vijven" bevatten, die doorgaans niet meer worden gebruikt in competitie. De minimumvoorwaarde om "ron" of "tsumo" te roepen is 1 "yaku" of "fan". Er zijn 39 elementen die minstens 1 yaku en maximum 13 yaku opleveren. Het spel wordt altijd met 4 spelers gespeeld, en omvat 2 rondes of "hanchan" van elk minstens 4 spelletjes. De scores worden verrekend met telstokjes. De speelstijl is veel defensiever dan in de Chinese mahjong.
De Riichi Competition Rules (RCR) worden in competitie gebruikt sinds 2008. Hieronder kan je het puntenoverzicht downloaden.
Ter gelegenheid van het World Riichi Championship 2020 werd een nieuw overzicht gepubliceerd:
Het klinkt nogal bloederig, en dat is het ook. Deze spelregels zijn veel scherper dan de andere varianten. Het spel stopt niet wanneer 1 speler wint, de andere spelers gaan verder tot 3 van de 4 spelers zijn 'uitgespeeld' of tot de muur op is. Het gaat er niet om dat je eerst uit bent, maar wel dat je de andere spelers het meest doet betalen. Het aantal elementen waarmee je kan winnen, is beperkt tot 10, die wel onderling soms combineerbaar zijn. Bovendien moet je aan de start 1 kleur kiezen die voor jou verboden wordt, dwz dat je elke steen van die soort wel moet weggooien, of je hand gaat eraan.
De Hong Kong stijl is wat eenvoudiger dan de competitieregels, en ziet er ook wat slordiger uit. De stenen worden door elkaar weggegooid, en er zijn slechts 22 elementen met een puntenwaarde.